Η μαλακία σας πληροί ολόκληρο το μήνυμά σας…

Λοιπόν, καιρός να σταματήσει αυτή η κοροϊδία! Κύριοι σπάμερ και κύριοι νομικοί σύμβουλοι των σπάμερ είστε ψεύτες, αδίστακτα παρανομούντες, και γι’ αυτό αξεπέραστα μαλάκες.

Αλλά βρίσκετε όλους εμάς, τους ακόμα πιο μαλάκες, αδύναμους να αντιδράσουμε, και τα κάνετε.

Βρίσκετε, επίσης, τους υποτιθέμενους ειδικούς στα νομικά μπλόγκερ, λαλίστατους σε άλλες περιπτώσεις ζητημάτων ελευθερίας, δημοκρατίας και διαδικτύου, εν προκειμένω, να είναι σχεδόν μουγκοί, εν μέσω τι άραγε; αδιαφορίας, αγραμματοσύνης; ανικανότητας; απροσεξίας; αντικρουόμενων συμφερόντων;

Κύριοι σπάμερ, μας έχετε πρήξει με το ψέμα σας για το άρθρο 14 του Νόμου 2672/98, βάσει του οποίου, δήθεν «το e-mail αυτό σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να θεωρηθεί spam διότι περιέχει τα στοιχεία του αποστολέα και δυνατότητα διαγραφής από τη λίστα παραληπτών».

Ξέρετε πολύ καλά, ότι ο νόμος αυτός «Οικονομικοί πόροι της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης και άλλες Διατάξεις» αφορά την Τοπική Αυτοδιοίκηση, και στο άρθρο 14 ρυθμίζει την επικοινωνία με φαξ και ηλεκτρονική αλληλογραφία των Ελλήνων Πολιτών με τη Διοίκηση, και στους τρεις βαθμούς της, αλλά και τα Δημόσια Πρόσωπα, καθώς και των Διοικητικών Αρχών μεταξύ των, επιχειρώντας ακριβώς να νομιμοποιήσει αυτούς τους εναλλακτικούς τρόπους επικοινωνίας μεταξύ διοίκησης και πολιτών. Μεταξύ άλλων, λοιπόν, σε αυτό αναφέρεται η πολύ λογική υποχρέωση ύπαρξης πλήρων στοιχείων ταυτότητας /διεύθυνσης του αποστολέα.

Κύριοι -καταχρηστικά χρησιμοποιώ προσφώνηση που δεν σας αξίζει, κόψτε την κοροϊδία.

Βαριέμαι να αναφερθώ διεξοδικά και στο άλλο ντοκουμέντο που επικαλείστε, την περιβόητη «ντιρεκτίβα», ή οδηγία, της Ε.Ε. του 2001, βάσει της οποίας, το μήνυμά σας πότε πληροί και πότε… πληρεί τις προϋποθέσεις αποστολής…

Διαφεύγει εσάς ή των συμβούλων σας ότι υπάρχει μεταγενέστερη ρυθμιστική εθνική νομοθεσία που ρυθμίζει επιμελώς το θέμα; Σας λέει τίποτα ο Νόμος 3471/2006, ο οποίος ενσωμάτωσε στο εθνικό δίκαιο την Οδηγία 2002/58/ΕΚ για την προστασία των προσωπικών δεδομένων και της ιδιωτικής ζωής στον τομέα των ηλεκτρονικών επικοινωνιών, και το άρθρο 11; Τι είναι η «Μη ζητηθείσα επικοινωνία», βάσει του άρθρου 1 αυτού; «Η χρησιμοποίηση αυτόματων συστημάτων κλήσης, ιδίως με χρήση συσκευών τηλεομοιοτυπίας (φαξ) ή ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, και γενικότερα η πραγματοποίηση μη ζητηθεισών επικοινωνιών με οποιοδήποτε μέσο ηλεκτρονικής επικοινωνίας, με ή χωρίς ανθρώπινη παρέμβαση, για σκοπούς απευθείας εμπορικής προώθησης προϊόντων ή υπηρεσιών και για κάθε είδους διαφημιστικούς σκοπούς, επιτρέπεται μόνο αν ο συνδρομητής συγκατατεθεί εκ των προτέρων ρητώς». Για να το κάνουμε λιανά, κάθε ηλεκτρονικό μήνυμα που μας στέλνετε χωρίς την πρότερη ρητή συγκατάθεσή μας, ήτοι κάθε μήνυμα spam, είναι παράνομο· ξέρετε, το γνωστό «opt-in»…

Σας λένε κάτι οι αποφάσεις μιας Αρχής Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα για το αν τα μηνύματα SPAM ειναι μόνο αυτά που έχουν εμπορικό περιεχόμενο;

Όχι, λέει η Αρχή. «Τα μηνύματα spam μπορεί να προωθούν κάθε είδους προϊόντα ή υπηρεσίες. Έτσι, ως spam θεωρούνται και μηνύματα προώθησης υπηρεσιών και σκοπών φιλανθρωπικών ιδρυμάτων, σωματείων, ενώσεων, κλπ. Ενδεικτικά αναφέρεται και η 19/2001 Απόφαση της Αρχής που αφορούσε την μετάδοση μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου ενός υπερκείμενου συνδέσμου (link) που παρέπεμπε στην ηλεκτρονική εφημερίδα του αποστολέα του μηνύματος. Σημειώνεται επίσης ότι, σύμφωνα με ειδική διακήρυξη της Διεθνούς Συνόδου των Επιτρόπων για την προστασία των προσωπικών δεδομένων του 2005, ακόμα και η πολιτική επικοινωνία οφείλει να συμμορφώνεται με τους κανόνες που ισχύουν για το spam».

Τα μπουρδουκλώνει βέβαια λίγο στον 3471 ο νομοθέτης, ως συνηθίζεται στο Ελλάντα, όταν μετά από το καθ’ όλα λογικό:

«Ειδικά για τα μηνύματα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, εξαίρεση αποτελεί, σύμφωνα με την παρ. 3 του αρ. 11, η περίπτωση στην οποία η ηλεκτρονική διεύθυνση του χρήστη αποκτήθηκε από τον αποστολέα νομίμως, στο πλαίσιο της πώλησης προϊόντων ή υπηρεσιών ή άλλης συναλλαγής. Στην περίπτωση αυτή μηνύματα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου μπορούν να αποστέλλονται για την απευθείας προώθηση παρόμοιων προϊόντων ή υπηρεσιών του προμηθευτή ή για την εξυπηρέτηση παρόμοιων σκοπών, ακόμη και όταν ο αποδέκτης του μηνύματος δεν έχει δώσει εκ των προτέρων τη συγκατάθεσή του, υπό την προϋπόθεση ότι του παρέχεται κατά τρόπο σαφή και ευδιάκριτο η δυνατότητα να αντιτάσσεται, με εύκολο τρόπο και δωρεάν, στη συλλογή και χρησιμοποίηση των ηλεκτρονικών του στοιχείων, και αυτό σε κάθε μήνυμα σε περίπτωση που ο χρήστης αρχικά δεν είχε διαφωνήσει σε αυτή τη χρήση» (opt-out).

λέει αυτό:

«Επίσης, ως προς την αποστολή μηνυμάτων ηλεκτρονικού ταχυδρομείου που έχουν σκοπό την άμεση εμπορική προώθηση προϊόντων και υπηρεσιών, ορίζεται ότι θα πρέπει να αναφέρεται ευδιάκριτα και σαφώς η ταυτότητα του αποστολέα ή του προσώπου προς όφελος του οποίου αποστέλλεται το μήνυμα, καθώς επίσης και η διεύθυνση στην οποία ο αποδέκτης του μηνύματος μπορεί να ζητά τον τερματισμό της επικοινωνίας».

κι αναρωτιέται κανείς: τι δουλειά έχει αυτή η διευκρίνιση να δίνει πάτημα στον κάθε αδίστακτο, χωρίς να αναφέρει ρητά ότι αφορά μόνο αυτούς που παραπάνω έχουν λάβει νομίμως και οικειοθελώς τη διεύθυνση του παραλήπτη; Αλλά είναι το λιγότερο…

 
Λοιπόν, φτάνουν πια τα ψέματα και η κοροϊδία!

Αναφορές:
Ν 2672/1998: Οικονομικοί πόροι ΟΤΑ -Ηλεκτρονικό Ταχυδρομείο
Άρθρο 14 Διακίνηση εγγράφων με ηλεκτρονικά μέσα (τηλεομοιοτυπία – ηλεκτρονικό ταχυδρομείο)

Νόμος 341/2006: Προστασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα και της ιδιωτικής ζωής στον τομέα των ηλεκτρονικών επικοινωνιών και τροποποίηση του Ν. 2472/97

Αρχή Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα: Οδηγός – Θεματική ενότητα Spam

 
Συμπληρωματικά διαβάζεται η σελίδα «’υχαριστώ, δεν θα πάρω…»