Το τεστ του ενημερωμένου ψηφοφόρου

Θα πάτε να ψηφίσετε σε 16 μέρες, λοιπόν… Μάλιστα, υπάρχει και ο ισχυρισμός ότι τα μαθηματικά επιτάσσουν τη συμμετοχή, για την «τιμωρία» των μεγάλων κομμάτων. Εδώ έχουμε εκφραστεί αλλιώς. Πάμε, λοιπόν, να μου ξεκαθαρίσετε κάποια σημεία, να με πείσετε να ψηφίσω κι εγώ.

Ο Νόμος 1180 του 1981 Περί εκλογής Ευρωβουλευτών κλπ διατάξεων, μαζί με τις αναφορές του αλλού και τις τροποποιήσεις του, καθορίζει τα της εκλογικής διαδικασίας. Το Άρθρο 6 Γενικόν αποτέλεσμα ψηφοφορίας – Κατανομή εδρών είναι αυτό που μας αφορά. Κρατήστε το ανοιχτό εδώ, και πάμε:

1. Παράγραφος 2, εδάφιο 2: (για λόγους πληρότητας) ποιο είναι το νομοθέτημα που μειώνει τον αριθμό των ευρωβουλευτών από 24 σε 22;
2. Παράγραφος 5: τι σημαίνει επί των αριθμών των κατανομών; Συμμετέχουν οι ψήφοι των κομμάτων αυτών στον υπολογισμό του μέτρου της πρώτης φάσης, ή δεν λαμβάνονται υπόψη από την αρχή των υπολογισμών; Συμμετέχουν οι (υποχρεωτικά υπολειπόμενες) ψήφοι των κομμάτων αυτών στον υπολογισμό του μέτρου της δεύτερης και τρίτης φάσης, ή δεν λαμβάνονται υπόψη μετά τη δεύτερη φάση; (Πρόκειται για το βασικότερο ερώτημα, καθώς από την απάντησή του συναρτώνται και οι απαντήσεις στα επόμενα).
3. Παράγραφος 3, εδάφιο 1, σε συνδυασμό με Παράγραφο 5: «πάντων των συνδυασμών»; και αυτών που είναι κάτω του 3%;
4. Παράγραφος 3, εδάφιο 3: συνδυασμό έχοντα σε ποια φάση το μικρότερο υπόλοιπο; μετά την πρώτη κατανομή; ή μετά τη δεύτερη; Αν ισχύει το πρώτο, σημαίνει πιθανή αφαίρεση έδρας από κόμμα που δεν πήρε έδρα στη δεύτερη κατανομή· θα του αφαιρεθεί έδρα της πρώτης κατανομής;
5. Παράγραφος 4, εδάφιο 1: Υπάρχει αντίφαση στο σημείο στο «και αρχή γίνεται…», εφόσον οι εν λόγω συνδυασμοί δεν είναι στην αναφερόμενη φθίνουσα σειρά της αμέσως πριν το «και» ημιπεριόδου; Μήπως τόσα χρόνια δικαιούμαστε μια πιο ξεκάθαρη διατύπωση;
6. Παράγραφος 4, εδάφιο 2: Μήπως έτσι, μπορεί, για παράδειγμα, ο 5ος συνδυασμός να βρεθεί με μία παραπάνω έδρα από τον 4ο, αν οι ψήφοι του ήταν τόσες, ώστε να χάσει την πρώτη κατανομή στο τσακ, αλλά όχι τη δεύτερη, με το νέο μέτρο, όπου παίρνει όσες έδρες κι ο 4ος, ενώ στην τρίτη να «μπαίνει» πρώτος.

Αν στα παραπάνω η στάση σας είναι «και τι με νοιάζουν εμένα αυτά…», τότε, μήπως, σε μια δημοσκόπηση δημοφιλίας, ένα 090, ή ένα τηλεριάλιτι, δικαιούστε να ψηφίζετε, αλλά σε μια αληθινή δημοκρατία όχι;

 
Ένας λόγος που δεν θα ψηφίσω είναι και γιατί ακριβώς δεν έχω καταφέρει να βρω σαφείς απαντήσεις στα παραπάνω, όσο και αν τις αναζήτησα (όχι, δεν τις αναζήτησα σε κομματικούς μηχανισμούς). Θα ήμουν υπόχρεως αν μου υποδεικνύατε που υπάρχουν, ή ποιες είναι;

 
Με βάση την ανατροφοδότηση, ίσως επανέλθω για να επιχειρηματολογήσω με μαθηματικά -πάντα- γιατί η ψήφος στα «λοιπά» δεν είναι καλύτερη της αποχής, αλλά πιθανόν να ευνοεί, αντί να «τιμωρεί», τα μεγαλύτερα κόμματα.

Ιδού και ένα παράδειγμα* με υποθετικά νούμερα, και υποθετικές απαντήσεις στα παραπάνω, όπου το 5ο κόμμα παίρνει μια παραπάνω έδρα από το 4ο.

* Εδώ για όσους δεν έχουν ακόμη λογαριασμό google /gmail.

Ενημέρωση:
Μετά τη συζήτηση στο σχολιασμό με τον arkin, και την «εύρεση άκρης» με τη μέθοδο του αποκλεισμού τρίτου, αναθεώρησα το παραπάνω παράδειγμα.

Επίσης, η ανάρτηση που ακολούθησε δείχνει ότι η γενικευμένη ψήφος στα «λοιπά» αντί της αποχής /ακύρου /λευκού μπορεί να κόψει ως 2 στις 22 έδρες από τους 2 πρώτους συνδυασμούς, ή και 3 (την τρίτη όμως, από τον έκτο συνδυασμό). Ταυτόχρονα, όμως, η… μεγάλη συμμετοχή ανεβάζει και το όριο του 3%, με αποτέλεσμα να το χάσει τελικά το έκτο -ας πούμε- κόμμα, ενώ, μια καθολική υπέρ «λοιπών» συμμετοχής, έχει πάντοτε ως πιθανό ενδεχόμενο μια αναπάντεχη έδρα έκπληξη σε κάποιο από τα «λοιπά», μια και κανείς δεν είναι βέβαιος για την επί μέρους κατανομή ψήφων σε αυτά.