Σχολικές Γιορτές στον 21ο αιώνα, η επιστροφή

Φόντο στη γιορτή του Πολυτεχνείου
Αντί απάντησης στο σχόλιο της Μαρίας, νέα φρεσκότατη ανταπόκριση του ανιψιού από τη σημερινή σχολική γιορτή για το Πολυτεχνείο στο λύκειό του.

Θα παρακάμψω τον αχταρμά γεγονότων, απόψεων, θεατρικού δρώμενου και τραγουδιών (που ανάθεμα αν κατάλαβα τι μου είπε ότι ήταν· πάντως ούτε Λοΐζος, ούτε Θεοδωράκης, ούτε τίποτε άλλο από τα στάνταρ), και το καθιερωμένο τέλος με την εκφώνηση ονομάτων (δεν γράφω προσκλητήριο νεκρών). Στέκομαι στο ενδιάμεσο, αυτό που στάθηκε κι εκείνος:

Αφιέρωμα στην πτώση του Τείχους του Βερολίνου! Μάλιστα!

Με τη συνοδεία του γνωστού λάπτοπ που πρόβαλλε φωτογραφίες της ιστορίας του τείχους, ένα κατεβατό εικοσάλεπτο με αποσπάσματα από το άρθρο της Ελληνικής Βικιπαιδείας και άλλες αδιευκρίνιστες πηγές. Μου είπε ο πιτσιρικάς για τους κακούς Ανατολικούς, για τους πράκτορες, τους Στάζι, που είναι τώρα οι άνεργοι εκεί, για τις μπυραρίες στη δυτική πλευρά που κερνούσαν μπύρες τις ορδές Γερμανών από τη Λαϊκή (sic -έχει προφορικό sic;) Δημοκρατία κι ένα σωρό άλλα…

Μετά με αποτελείωσε, προσπαθώντας να χλευάσει -γιατί δεν ήταν του γούστου του η διασκευή- το τελείωμα του αφιερώματος αυτού, που ούτε ο ίδιος ήταν σε θέση να μου απαντήσει τι γύρευε στη γιορτή τους:

– Και ξέρεις πώς τέλειωσε το αφιέρωμα; Με τη χορωδία του σχολείου (την ίδια που μου έχει πει ότι ψέλνει κάποια πρωινά στην προσευχή στη γραμμή, δεν κατάλαβα τι και πώς) να τραγουδάει Σκόρπιονς, το Γουίντ οφ τσέιντζ, χωρίς όργανα (α καπέλα, παιδί μου).

 
Δεν περιγράφω άλλο. Να καταργηθεί η σχολική γιορτή του Πολυτεχνείου, τώρα!

Και για τη Δέσποινα που ήταν μέσα -το 73,
και τώρα της αρέσουν αυτά τα γερμανά βλαχαδερά.

7 thoughts on “Σχολικές Γιορτές στον 21ο αιώνα, η επιστροφή

  1. Πολύ περίεργος συμφυρμός των δύο εορτασμών. Αν κατάλαβα καλά, το περίφημο λάπτοπ έδειξε Βερολίνο αντί για Αθήνα! Λες να υπάρχει σκοπιμότητα: ανατολική γερμανία=χούντα άρα κι αλλού βασανίζαν τους μαύρους και τα λοιπά και τα λοιπά, λαμπρά ταιριάζουν όλα;

    Να καταργηθεί η γιορτή; Καλά μ’ αυτό το πλευρό να κοιμάσαι, Στάζυ. Το 83 θυμάμαι, στα δεκάχρονα, είχα υπογράψει κι ένα σχετικό κείμενο. Η εξέγερση μιας μειοψηφίας υιοθετήθηκε εκ των υστέρων απ’ όλους, έγινε κάτι σαν εθνική γιορτή. Πώς αλλιώς άλλωστε θα μπορούσε να γίνει σχολική γιορτή;
    Πέντε χρόνια μετά την εξέγερση παρακολούθησα την πρώτη ομιλία απο μια κυρία που ούρλιαζε με πάθος καθώς μιλούσε για τους ήρωες του Πολυτεχνείου! Να σημειωθεί οτι δε συμμετείχε στην εξέγερση ενώ τότε ήταν ακόμα φοιτήτρια, ενώ εγώ που συμμετείχα δεν αναγνώριζα πουθενά τον εαυτό μου στις ρητορείες της.

    Μου αρέσει!

  2. Αυτή νομίζω είναι η κυρίαρχη άποψη:
    Το Πολυτεχνείο ήταν κάτι έξω από μηχανισμούς, όποιους μηχανισμούς υπήρχαν την περίοδο εκείνη, κυρίως παρανόμους ή ως ένα ελάχιστο βαθμό, νομίμους. Έξω από μηχανισμούς. Το Πολυτεχνείο ήταν κάτι έξω από καλά οργανωμένη ή κατευθυνόμενη και από τον καλύτερο δυνατό διοργανωτή εξέγερση -δεν μπορούσε να υπάρξει κάτι τέτοιο άλλωστε την περίοδο εκείνη- ήταν μια καθαρά αυθόρμητη εξέγερση ενός μεγάλου κομματιού του ελληνικού λαού, με προεξάρχουσα τη φοιτητιώσα και σπουδάζουσα νεολαία» τόνισε ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της ΝΔ, Π. Παναγιωτόπουλος.

    Η δε δήλωση Ροντούλη είναι μνημείο λόγου.
    http://www.enet.gr/?i=news.el.politikh&id=102573

    Μου αρέσει!

  3. Μα αφού, βρε Δύτη, δε μπορούσαν να υπάρχουν τέτοια κακά πράματα εκείνη την περίοδο. Υπήρχαν δεξιοί φοιτητές σε αντιδικτατορικές οργανώσεις; Ούτε για δείγμα. Άρα δεν υπήρχαν και οργανώσεις.

    Μου αρέσει!

  4. Παράθεμα: Σχολικές Γιορτές στον 21ο αιώνα, η επιστροφή | Γονείς σε Δράση

Τι είπες;

Ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για την εξάλειψη των ανεπιθύμητων σχολίων. Μάθετε πως επεξεργάζονται τα δεδομένα των σχολίων σας.