Ο μαύρος καβαλάρης

Ο Wilhelm, ένας νεαρός αρχειοφύλακας, ερωτεύεται την Katchen, κόρη ενός κυνηγού, του Bertram. Για να την παντρευτεί, πρέπει να πάρει την έγκριση του πατέρα της πρέπει να αποδείξει την αξία του ως κυνηγός. Όντας όμως χαρτογιακάς και παιδί της πόλης, δεν έχει καμιά ελπίδα να βελτιώσει τις σκοπευτικές του ικανότητες, κι έτσι οι ελπίδες του να παντρευτεί την K. είναι μηδαμινές. Εκεί εμφανίζεται ο διάβολος Pegleg, που του προσφέρει σφαίρες μαγικές που θα βρίσκουν πάντοτε όποιο στόχο επιθυμεί ο W. Του κρατά μυστικό, ωστόσο, ότι μία από τούτες τις σφαίρες ελέγχεται από τον ίδιο. Ανόητος, αφελής και απελπισμένος καθώς είναι, ο W. δέχεται τη φαουστιανή συμφωνία. Τη μέρα του γάμου του, η τελευταία σφαίρα χτυπά θανάσιμα την αγαπημένη του. Ο νέος τρελαίνεται και σμίγει στο καρναβάλι των υπόλοιπων εξαπατημένων από το διάβολο θυμάτων.

Το Black Rider: The Casting of the Magic Bullets ήταν μια ιδέα του σκηνοθέτη Robert Wilson, εμπνευσμένο από ένα γερμανικό παραμύθι (Der Freischütz), ήδη διασκευασμένο σε όπερα του Carl Maria von Weber, που εκμυστηρεύτηκε αρχικά στον Tom Waits το 1988. Η ιδέα ευοδώθηκε καθώς στους δημιουργούς προστέθηκε ο William S. Burroughs, που έγραψε το βιβλίο λιμπρέτο, ενώ ο Γουέιτς την μουσική και τους περισσότερους στίχους. Ο Μπάροουζ στο παρελθόν, παριστάνοντας μεθυσμένος τον Γουλιέλμο Τέλλο είχε πυροβολήσει κατά λάθος τη γυναίκα του, ολόκληρο το σενάριο παραπέμπει και στην καταστροφική δύναμη του εθισμού. Στην αρχική παραγωγή, ο Γουΐλσον ήταν σε μεγάλο βαθμό υπεύθυνος για το σχεδιασμό και τη σκηνοθεσία.

Το έργο έκανε πρεμιέρα στα γερμανικά (με έναν μικρό μέρος και όλους τους στίχους των τραγουδιών στα αγγλικά) στο θέατρο Thalia του Αμβούργου στις 31 Μαρτίου 1990. Αβάντ γκαρντ, σκοτεινό και εξπρεσιονιστικό, το μιούζικαλ αυτό αποτέλεσε ένα υπέροχο οπτικοακουστικό έργο υψηλής καλλιτεχνικής θεατρικής αξίας, όπου οι ιδέες του Γουΐλσον, το δυνατό κείμενο του Μπάροουζ και η μουσική του Γουέιτς, μια σύγχρονη αλλά όχι μιμητική εκδοχή του Κουρτ Βάιλ, δένουν μαγικά σε μια παράσταση σχεδόν καμπαρέ.

Ο Γουέιτς ηχογράφησε μουσική και τραγούδια σε δικές του παραγωγές στο δίσκο The Black Rider που κυκλοφόρησε το 1993.

Πέρασα τα Χριστούγεννα του 1998 και την Πρωτοχρονιά του 1999 φιλοξενούμενος από φίλους στο Ελσίνκι. Είχα την ευκαιρία να δω τον Μαύρο Καβαλάρη στο ανέβασμά του από το Θέατρο της Πόλης του Ελσίνκι, μια από τις αξέχαστες εμπειρίες του ταξιδιού μου εκείνου.