Wimbledon 1996

Στις 3 Ιουλίου 1996 το κεντρικό γήπεδο τένις του Γουΐμπλεντον είναι γεμάτο από 10.000 Άγγλους, κατά πλειοψηφία διασημότητες και «πελατεία» των ταμπλόιντ. Περιμένουν να εμψυχώσουν τον εκτός ταμπλό στο τουρνουά συμπατριώτη τους Tim Henman, στην προσπάθειά του απέναντι στο νούμερο 13 Αμερικανό Todd Martin, ένα βήμα από την πρώτη πρόκριση Εγγλέζου στα ημιτελικά από τη δεκαετία του 70. Στο βάθος του ανομολόγητου ονείρου του τελικού, κατά πάσα πιθανότητα θα περιμένει ο «δικός μας» Pete Sampras, νούμερο 1 του τουρνουά. Ο Boris Becker, έχει ήδη εγκαταλείψει τραυματίζοντας τον καρπό του, οπότε το συνηθισμένο ζευγάρι του τελικού δεν θα είχε επανάληψη εκείνη τη χρονιά.

Στο κεντρικό γήπεδο ήταν προγραμματισμένο πρώτο το ματς του Sampras απέναντι στον μέτριο Ολλανδό Richard Krajicek, νούμερο 17 του τουρνουά.

Και όπως συμβαίνει πολύ συχνά τον Ιούλιο στο Λονδίνο, αρχίζει να ρίχνει καρεκλοπόδαρα. Το γήπεδο σκεπάζεται άμεσα, η νέα πτυσσόμενη οροφή δεν υπάρχει ακόμη, και όλοι, παίκτες και θεατές, απλά κάνουν υπομονή και περιμένουν τον καιρό να ανοίξει…

Η ώρα περνά, και οι υπεύθυνοι καλούν τον Cliff Richard που είναι ανάμεσα στους θεατές. «Πέστε ένα δυο τραγούδια», έτσι α καπέλα, με το μικρόφωνο του «fifteen love», και χωρίς προθέρμανση. ΟΚ, δεν είναι ούτε του δικού μου γούστου ο Sir Cliff, όμως ο άνθρωπος έδωσε ρέστα.

Πόσοι τραγουδιστές ποπ μουσικής σήμερα -ξένοι ή Έλληνες- μπορούν να κάνουν κάτι παρόμοιο;

Για 20 λεπτά δίνει ένα αυτοσχέδιο σόου, τραγουδώντας Summer Holiday, The Young Ones, All Shook Up, Living Doll, κλείνοντας με το Congratulations. Στον ιδιότυπο χορό της βροχής -από την ανάποδη- τον σιγοντάρισαν κορυφαίες και παλαίμαχες τενίστριες της εποχής: Conchita Martinez, Pam Shriver, Renee Stubbs, Patricia Tarabini, Virginia Wade, Gigi Fernandez, Martina Navratilova, Rozalyn Fairbank-Nideffer, Caroline Vis…

Το παραπάνω κλιπ στο youtube οδηγεί σε άλλα τρία για τη συνέχεια.

Από τον Cliff Richard που ούτε ζήτησε αμοιβή, ούτε γνώριζε ότι όλο το γεγονός έβγαινε ζωντανό από το BBC, ζητήθηκε μεταγενέστερα να επαναληφθεί κάτι ανάλογο, αλλά, εκείνος, προς τιμήν του αρνήθηκε.

Για την ιστορία, μετά το αυτοσχέδιο σόου της 3ης Ιουλίου, χάσανε και ο Sampras (μοναδική του ήττα στο απλό ανδρών στο Γουΐμπλεντον μεταξύ 1993 και 2000) και ο Henman, αμφότεροι 3-0 σε γεμάτα σετ. Τον τίτλο πήρε εκείνη τη χρονιά ο Krajicek, ο μόνος Ολλανδός που το έχει ποτέ κατορθώσει.

Το 123ο Γουΐμπλεντον, των γραπτών και άγραφων κωδίκων και της βροχής που διακόπτει συχνά αγώνες και τελικούς, ξεκινά σήμερα και τελειώνει στις 5 Ιουλίου. Χωρίς τον περσινό νικητή, όλα τα μάτια στρέφονται στον Andy Murray, νούμερο 2 πλέον στο τουρνουά, που με φυσιολογικά αποτελέσματα θα βρει στον τελικό τον Roger Federer, σε μια προσπάθεια κατάκτησης του τίτλου από Βρετανό (έτσι μετονομάζονται οι Σκωτσέζοι, ελλείψει ικανότερων Εγγλέζων) για πρώτη φορά μετά το 1936, και, φυσικά, για μοναδική φορά στην «Ανοιχτή Εποχή».